Lokalny transport

Od rana atakujemy dworzec autobusowy.Kupujemy bilety,informacja na temat godziny odjazdu – nie znana,może 9.00,może 10.00.Jemy jeszcze śniadanie i czekamy.No tak,odjedzie jak się zapełni:-).

Podróż całkiem przyzwoita,można powiedzieć że w lepszych warunkach niż w busach z agencji.

Z białasów jesteśmy tylko my i para Francuzów,przerabialiśmy to już w Wietnamie.Różnica tylko taka,że tu ludzie mili i uśmiechnięci,a w Wietnamie bywało różnie.

Miejscowi często sami nas zagadują ,pytają skąd jesteśmy itp.Tubylcy kojarzą Polskę z jednej rzeczy – nasza flaga jest identyczna tylko kolory są zamienione.Zawsze to coś!

W autobusie miejsca za nami zajmuje para staruszków,dziadek cały czas zagląda przez szczeline między siedzeniami co my tam robimy.Jak wyciągnąłem kompa to nie może się napatrzeć,do tego jak kichnie od czasu do czasu to mi oparcie w plecy wbija (azjaci często kichają tak głośno że wszystkich podrywają na równe nogi).Babcia natomiast wepchnęła gołą stopę koło okna,ale ją Magda połaskotala i po sprawie,ale to wszystko na wesoło.

Kiedy czekaliśmy na przeprawę promową do autobusu wsypało się chyba z 10 obnośnych sprzedawców – jedzenie,picie,słodycze,gorąca kawa,okulary,pamiątki.Zrobił się tłok i galimatias,ale śmiesznie.Na koniec wpadło jeszcze dwóch grajków z mandolinami,dali szybki koncert i pozbierali kasę.Ciekawe co jeszcze nas czeka?





Informacja praktyczne:



Autobus z air-con ,Denpasar – Probolingo – 130.000Rp/os (razem z promem)



Hotelik – 100.000Rp/pokój ze śniadaniem

Zdjęcia (2)

Komentarze (0)